Ey Hayat!

Ne zaman unutulunur, hatırlanmaz ya da yad edilmezse,

Zaten yaşanmamış demektir.

Her canlı arkasında izler bırakır. Bazen derin, bazen sadece bir gölge.

Hatırlanarak, derin iz bırakarak yaşatılmaya niyet edelim.

Bir gün bazı insanlar için sadece anı olacaksınız.

Elinizden gelenin en iyisini dürüstçe yapın ki güzel hatırlanın.

Kötü günler geçecek herkes yaptığı utancın sevabı, vebaliyle yüzleşecek...

Elbet geçecek tüm bu kötülükler!

Yaralansak da

Eksilsek de

Kırılsak da

Parçalansak da

Umut her zaman güneş çiçeği gibi yüzünü aydınlığa, güne, güneşe doğru hep bakacak...

Hayat sana teşekkür ederim. İz bırakan değerlerle umutlandırdın bizi. Sanata dair söyleyecek sözümüz çok daha fazla. Yaşama renk katan kadınlarımız gibi…

Yaş alan kadınlar var.

Yaş aldıkça, yaşlandıkça değerlerine değer katarlar;

Hümeyra gibi,

Ayla Algan gibi,

Betül Mardin gibi,

Leman Sam gibi,

İoanna Kucuradi gibi.

Ve başka değerlerimiz…

Sayıları az olsa da etkileri hep var olacak.

Ey hayat sana teşekkür ederim dünyamın ve zihnimin duruluğunda onlarla dolu dolu olduğum için...

Ey Hayat!

Güzel Dünyam!

Gören gözlerin,

Duyan kalplerin,

Mucizelerin merkezi,

Bir bilebilseler ölçüsüz değerini,

Gitsek de hep seninle olacağız.

Ne bir şairin dizelerinde şiir olmak,

Ne bir insanın yanında yaren olmak.

Ey Hayat! Hiç biri ama hiç biri sen değil, ben değil.

Seni ne kadar çok sevdiğimi bildiğini biliyorum.

Güneşin sıcaklığı, Ay’ın aydınlığı, suyun berraklığı, mavinin sonsuzluğu, sevginin kutsallığı olduğu sürece bende seni seviyorum; Ey Hayat!

Ümran Gündeş

Yazarımızın diğer yazıları;