Siz bilmezsiniz…

Ben hep sizinle konuştum

Görmediler sizi, göremediler

Deli sandılar beni

Hâlbuki ben hep sizinle konuşuyordum

Sizin haberiniz yokken.

Ben hep size yazdım, size çizdim.

Akla hayale gelmeyecek yerlerde gezindim sizinle

Bir çocuğun gülüşü, gözlerindeki ışıltı olabilmek için

Sizinle koşturdum etrafta deliler gibi

Deniz kaplumbağalarını kurtardım sizinle

Yok olmaya yüz tutan.

Kâh çıktım gök kubbenin tepesine

Kâh indim yerin kaç bin kat dibine

İzin verdim beni kırıp, incitmenize

Size küsüp, sırtımı döndüm

İçim elvermedi bırakıp, gitmeye

Dönmekle kaldım sadece

Size kızıp, kötü sözler söyledim…

Ağıza yakışmayacak.

Kavgalar ettim sizinle

Ama… Sizden daha çok üzüldüm.

Kızgınlığıma ve size sarf ettiğim kötü sözlere

Uykularım kaçtı

Sabahı sabah ettim sizinle

Ve kızdığımdan daha çok teşekkür ettim size

Sizin haberiniz yokken.

Sizinle şarkılar, türküler söyleyip

Sizinle dans ettim

Sizinle gülüp, sizinle ağladım

Sizinle deniz kenarında bir bankta oturup,

Başımı omzunuza yaslayıp,

Sesinizden şiirler dinledim,

Sizin haberiniz yokken.

Bir kitabın ruhuna aşık oldum.

Ruhum diye seslendim ona

Sizinle yazmaya başladım yeniden

İlham oldu kelimeleriniz

Belki yüzlerce, binlerce defa

Kullandım onları her cümle, her yazımda

Buram buram siz koktum her satırımda

Sizin haberiniz yokken.

Bir kitap yazmaya başladım.

Her bir kelimesi içimi yakarken ince ince

Her bir harfi damıtırken içime gözyaşlarını

Kursağım olurken düğüm düğüm

Dur diyen iç sesimle savaştım

Sizinle yaşamayı seçtim

Ve yaşadım doyasıya

Sizin haberiniz yokken.

Gök kubbenin tepesinden atlayıp,

Denizlerde boğuldum sizinle

Efsane olup, bir adaya dönüştüm.

Hani o küçük gibi görünüp,

Ulu bir dağın zirvesi olan ada…

Ben hep sizinle yaşayıp, sizinle özledim.

Size özledim, sizi özledim.

Sizin haberiniz yokken.

Sayısını hatırlamadığım kadar güneş doğurdum en parlağından…

Gecenin alacakaranlığını yarıp, aydınlatan dolunayı

Ve denize vuran yakamozları izledim sizinle

En nadide bulunan baharın çiçeklerini kokladım.

Bir bahar şarkısı dinledim sizinle, bahara özlemle…

Unutursun diyen aşkına vefasız bir türküye isyan ettim.

Gitme dedim ona…

Nereye gidiyorsan, al götür beni de yanına…

Unutulmasın aşıklar, bitmesin bu rüya.

Mevlana ile Şems oldum

Yükseldim aşkın doruklarına

Yandım, kül ola ola

Aşuk ile Maşuk oldum

“Ben” derken “Sen” oldum bir anda

Ve öğrendim sevginin sınır tanımazlığını

Ben hep sizi dolu dolu yaşadım.

Sizin haberiniz yokken.

Hatta…

Bununla da kalmadım.

Daha da ileri gittim.

Tuttum, sizi sevdim.

Sizin haberiniz yokken.

Siz bilmezsiniz…

Ben bunları hep sizinle yaşadım.

Sizin haberiniz yokken.

Başak KARATEPE

---

Yazarımızın diğer yazıları:

• Bırakalım özgür kalsın düşünceler
• Peki, siz hiç sessizliği dinlediniz mi?
• Gönül bağı öyle bir şeydir ki…
• Eğilip Bükülmemiş Çınar
• Bu dünya sen ben demeden, Biz olursak döner!
• Demem o ki…
• Dursun bütün zaman dilimleri
• Halbuki bahar, yollara sevdalıymış…
• Ruhumu Maviye Boyadım…
• Kanatlanır uçarız özgürlüğe…

---